Recensie: Een - Sarah crossan

Tippi en Grace vormen samen een Siamese tweeling. Ze hebben ieder wel een eigen bovenlichaam, maar hebben samen één paar benen. Wanneer het geld op is voor thuisonderwijs, moet de tweeling naar een gewone middelbare school. Hier maken ze twee vrienden. Daarnaast besluiten Tippi en Grace om zich te laten filmen voor televisieopnamen, zodat het gezin meer geld heeft. Deze opnamen volgen het leven van de meiden. Totdat hun gezondheid achteruitgaat. Dan komt er een moeilijke beslissing.
Dit boek heeft gewoon al een geweldige omslag. Deze omslag is eigenlijk vrij simpel, maar wel mooi. Daarnaast past hij bij het verhaal.
Na het opendoen van het boek viel me het volgende meteen op. Crossan heeft een bijzondere schrijfstijl gekozen. Ze schrijft namelijk in vrije versvorm. Hierdoor is de regellengte bijvoorbeeld niet afhankelijk van de grootte van het papier. Door deze stijl zien de bladzijden er heel anders uit dan andere "normale" boeken. Deze stijl lijst erg prettig en zorgt ervoor dat dit boek alleen hierdoor al bijzonder is!
Dan is er nog het onderwerp wat naar voren komt in dit boek. Tippi en Grace zijn samen een Siamese tweeling. Hier zijn naar mijn idee vrij weinig YA-boeken over. Ook is dit verschijnsel een vrij onbekend iets voor mij. Door dit boek krijg je een beeld van het leven als een Siamese tweeling en dat is vrij interessant. Wat mij vooral raakte was het feit dat Siamese tweelingen zo na gestaard worden en erger. Zo komt er een quote voorbij in het boek: "Niet iedereen is een eikel, maar iedereen die ons ziet, wordt er vanzelf een."
Tot slot is dit echt zo'n boek dat mij nog wel een tijdje bij zal blijven. Dit wordt veroorzaakt door de vrij versvorm en de bijzondere thematiek. Ik vind Een van Sarah Crossan een geweldige aanrader voor iedereen!