Recensie: Moedervlekken - Arnon Grunberg

In deze roman van Grunberg maken we kennis met O. Kadoke, een psychiater met specialisatie suïcidepreventie. Hij komt op een dag op bezoek bij zijn zorgbehoevende moeder en treft daar een van de verzorgsters van zijn moeder aan met slechts een handdoek om zich heen geslagen. Kadoke ziet dit aan als een liefdesbetuiging en laat zich volledig meeslepen. Dit heeft als gevolg dat hij nieuwe verzorgsters voor zijn moeder kan gaan zoeken. Omdat er wat bijzonders is met de moeder van Kadoke, is het niet makkelijk. Zo kan Otto Kadoke nu zijn moeder zelf verzorgen. Ook op werkgebied gaat het de psychiater niet van de wind. Hij besluit een suïcidale vrouw alternatief te behandelen. Zo moet zij de moeder gaan verzorgen. Beide vrouwen moeten verleid worden tot verder leven.
Ik ben aan dit boek begonnen, omdat ik voor Nederlands wat moderne romans moest lezen. De achterkant van Moedervlekken maakte me nieuwsgierig. Zo ben ik gaan lezen.
Dit boek is mij erg goed bevallen. Het boek leest snel weg, ik had Moedervlekken zo uit. Doordat het boek niet traag verloopt, bleef ik doorlezen.
De titel vind ik erg mooi bij het boek aansluiten. De titel kan vrij letterlijk worden geïnterpreteerd. Kadoke heeft goedaardige moedervlekken op zijn onderrug zitten. Deze plekken worden weggesneden door een bevriende dermatoloog. Kadoke wil de weggesneden moedervlekken meenemen in een doosje. Daarnaast kan de titel ook symbolisch worden gezien. De moeder van Kadoke is behoorlijk bepalend voor het leven van haar zoon en laat zo dus als het ware vlekken achter op Kadoke. 
Wel is het geen vrolijk boek dat je lekker gaat lezen in de vakantie. Het is geen boek om lekker mee te ontspannen.
Ik vond Moedervlekken een prima boek. Het is geschikt voor Nederlands, maar ik zou het niet zo maar in m'n vrije tijd gaan lezen.