Recensie Charisma - Jeanne Ryan

Hoofdpersoon Aislyn is nogal verlegen. Dit belemmert haar enorm in haar dagelijkse leven. Zo vindt ze het verschrikkelijk om naar feestjes te gaan. Wanneer zij een gentherapie aangeboden krijgt, waardoor ze van haar sociale angst af kan komen, besluit Aislyn dit te doen. Echter, er is een addertje onder het gras. Dit addertje wordt duidelijk wanneer andere deelnemers ziek worden en zelfs in coma raken. Blijft Aislyn in leven? En wat gebeurt er met de arts die achter deze gentherapie zat?
Ik ben dit boek gaan lezen, omdat Dagmar van LeesenDroom vrij negatief was over dit boek. Ik wilde wel eens meemaken hoe slecht dit boek was. Ik moet zeggen dat ik het boek lang zo slecht niet vind. Er zijn wel wat minpuntjes, maar ook zeker pluspuntjes te noemen. Wat ik een groot pluspunt vind, is het feit dat dit thema vrij origineel is. De setting is vrij origineel te noemen. Hierdoor sprak het boek mij ook aan. Het was weer eens wat anders dan wat ik normaal lees. Ook vind ik het goed, dat taaislijmziekte verwerkt wordt in dit boek. Dat geeft het verhaal net wat extra's. Ook hier zijn naar mijn idee niet zo veel vergelijkbare boeken. Daarnaast is het ook leuk dat er nieuwsartikelen aan het verhaal zijn toegevoegd. Ook dit geeft het boek net wat extra's. 
Toch kan ik me hier en daar wel aansluiten bij de negativiteit. Het idee achter het verhaal is weliswaar briljant, de uitwerking had nog zo veel beter gekund! In het begin kon ik het boek amper wegleggen. Het verhaal was toen ook nog echt spannend, want Aislyn mocht met niemand praten over deze gentherapie genaamd Charisma. Het was toen nog echt een geheim. Uiteindelijk beginnen er dus deelnemers ziek te worden en dan komt het geheim dus uit. Toen begon het boek flink saaier te worden. Ook had de verhaallijn van het broertje met taaislijmziekte nog verder uitgewerkt mogen worden naar mijn idee. Al met al vind ik Charisma lang niet zo slecht. Het is ook zeker niet het beste boek dat ik ooit gelezen heb, maar het slechtste boek zeker ook niet!